تاریخچه سیگا در جهان:
تاریخچه سیگار: محققان اعتقاد دارند که گیاه تنباکو از حدود شش هزار سال قبل از میلاد مسیح در آمریکا شناخته شده و مورد استفاده بومیان قرار می گرفته است.
و اولین محموله ی برگ و دانه ی تنباکو در سال ۱۴۹۲ میلادی توسط کریستف کلمب و همراهانش به اروپا برده شد. کریستف کلمب و همراهانش استفاده از تنباکو و نحوه ی کشیدن آن را از بومیان سرخپوست کوبایی آموخته بودند.
پس از آن به تدریج تنباکو به خاورمیانه٬ چین٬ آفریقا٬ هند٬ استرالیا٬ و همه ی کشورهای اروپایی راه پیدا کرد.
در ابتدا در بسیاری از کشور ها تنباکو را می جویدند اما کم کم تنباکو به شکل کشیدن پیپ و انفیه زدن و چپق مورد استفاده قرار می گرفت. اولین سیگار ها به شکل امروزی در قرن نوزدهم به صورت دستی پیچیده می شد و در انگلستان برای اولین بار فروشگاهی راه اندازی شد که اقدام به فروش سیگار های دستی نمود.
خرید تنباکو مارکویا انبهاولین کارخانه سیگار در کجا بود؟
در آلمان اولین کارخانه سیگار سازی در سال ۱۸۶۲ به کار افتاد. در انگلستان در سال ۱۸۸۱ نخستین ماشین تولید سیگار با ظرفیت صدوبیست هزار٬ سیگار در روز ساخته شد و چند سال بعد این کار توسعه یافت و اولین کارخانه بزرگ تولید سیگار در سال ۱۹۰۱ در انگلستان تأسیس گردید و پس از آن در سراسر جهان به سرعت کارخانه های تولید سیگار ایجاد گردید و امروزه در جهان سالیانه صدها بیلیارد سیگار تهیه و مصرف می گردد.
به موازات رواج استفاده از سیگار و از اوایل قرن بیستم مطالعه در مورد ضررهای آن نیز توسط محققان آغاز گردید. در سال ۱۹۵۰ اعلام گردید که سرطان ریه ارتباط با سیگار کشیدن دارد و به مرور زمان این فرضیه کاملاً به اثبات رسید.
با گذشت زمان ثابت شد که مصرف دخانیات اثرات بسیار زیادی بر سلامتی انسان دارد و موجب تولید صد ها بیماری در بدن انسان می گردد.
پیدایش سیگار در ایران:
سیگار اولین مرتبه در دهه ۱۸۶۰ وارد کشور ما ایران شد، به احتمال زیاد به وسیله سربازان و بازرگانان روسی و ترک که در ایران مستقر بودند وارد شد.در ابتدا افرادی سیگار مصرف می کردند که بسیار ثروتمند بودن و می خواستند از اروپایی ها تقلید نمایند. این افراد اغلب با جامعه مهاجران اروپایی در شهرهای شمال ایران روابط منظمی داشتند.
در سال ۱۸۶۹ که تبریز مرکز تجاری برای نفوذ ترکیه و روسیه در ایران محسوب می شد، حدود ۳۵۰ فروشگاه سیگار فروشی داشت. با گذشت زمان تا سال ۱۸۸۰ تعداد افراد سیگاری به مقدار کافی بیشتر شد و آن موقع بود که تولید کنندگان داخلی شروع به کار کردند.
همچنین کشت خانگی تنباکو سیگار در سال ۱۸۷۶ در استان های شمالی یعنی گیلان و مازندران شروع شد. سرمایه دارن روسی تا سال ۱۸۹۰ تاسیسات تولیدی مختلفی را در رشت تاسیس نمودند.
با توجه به گفته های انگلیس در گیلان، محصولات تولید شده در این کارخانه ها بسیار مرغوب و درشت برای سلیقه های اروپایی بود، با این وجود بسیار خوب و ارزان بودند به شکلی که در بین افراد بومی و عادی نیز گسترش یافتند و طرفدارانی کردند. با بیشتر شدن مصرف سیگار در داخل ایران، تولید داخلی توتون به شکل مرحله ای بیشتر شد. در سال ۱۸۹۰ حدودا ۹۹ تن از توتون مصرفی در سیگار در ایران تولید می شد.
با توجه به بررسی های آماری صورت گرفته در مورد تاریخچه سیگار در ایران، جالب است که بدانید در سال ۱۸۹۰ حدود ۱۵۰۰۰ فرد سیگاری در ایران وجود داشتند. بعدها با ارائه سیگارهای با کیفیت و ارزان، محبوبیت سیگار در بین ایرانیان بسیار بیشتر شد.
روش های مختلف کشیدن سیگار:
سیگار اولین بار در اوایل قرن نونزدهم در ایالات متحده معرفی گشت. قبل از آن توتون و تنباکو به شکل سیگار پیچ و سیگار برگ به شیوه جویدن و دم نمودن استفاده می شد. در دوره جنگ های داخلی، مصرف سیگار محبوبیت بیشتری یافته بود. اولین بار مالیات فدرال در سال ۱۸۶۴ برای سیگارها تعیین شد. کمی پس از آن، توسعه صنعت تولید سیگار سبب شد تا سیگار به یک محصول اصلی دخانیات در ایالات متحده تبدیل گردد.
در دوره جنبش پوپولیست اصلاحات بهداشتی باعث فعالیت زود هنگام ضد سیگار کشیدن گشت. سال های ۱۸۸۰ تا ۱۹۲۰ این فعالیت بیشتر به دلیل نگرانی های اخلاقی بهداشتی بود تا بهداشت و سلامتی. در دوره جنگ جهانی اول، جراحان ارتش، سیگار را به خاطر کمک به تسکین درد مورد استفاده قرار می دادند.
گیلان تولید کننده اصلی دخانیات در ایران:
در شهرهای شمال ایران که بیشترین جمعیت ایران و مراکز تجاری در آنجا واقع شده بود، تولید سیگار که اغلب مردم میکشیدند، قبل از آغاز قرن بیستم شروع شد. سپس در سال ۱۹۰۶ مکان های تولید سیگار از رشت فراتر رفت و به مشهد و تبریز و تهران نیز رسید. در آن دوره گیلان منبع اصلی تولید محصولات دخانی داخلی محسوب می شد، در ادامه تولیدات داخلی با واردات سیگار روسی رونق یافت.
فروش سیگار به خاطر بروز تغییرات عمده در ترکیب بازار سیگار در ایران افزایش چهار برابر یافت. این تغییرات مربوط به مدرن سازی ایران در دهه های بعد از جنگ جهانی دوم می باشد. در آن زمان تعامل و نفوذ شرکت های بزرگ چند ملیتی توتون و تنباکو در جهان به شکل قابل توجهی بیشتر شد و در نهایت روش های جدید تولید، توزیع و بازاریابی ایجاد شد. بروز این تحولات سبب بیشتر شدن اشخاص سیگاری در بین مردم ایران گشت.
فروش سیگار در کشور ما در سال ۲۰۰۳ به ۴۵ میلیارد واحد رسیده بود. هر ساله یا نرخ یک درصد این مقدار به رشد خود ادامه داد. در برخی از تخمین ها نشان از این می باشد که فروش سالانه واحد در سال ۲۰۱۰ به ۵۰ میلیارد رسید.از آنجا که سیگار در دهه ۱۹۲۰ یک پدیده پرطرفدار در ایران شد، می توان گفت که حدودا سه نسل مختلف این پدیده را تجربه نموده اند.
استفاده توتون،سیگار و تنباکو به عنوان دارو:
با توجه به تاریخچه پیدایش سیگار در اروپا، اشخاص زیادی بر این عقیده بودند که توتون و تنباکو نوعی دارو می باشند. در واقع گیاهی جدید است که می تواند در درمان و صنعت پزشکی غرب مفید واقع گردد. در دوره پایانی قرن شانزدهم، دکتر نیکلاس موناردس ادعا نمود که دخانیات باعث کاهش گرسنگی می شود، با عنوان داروی شل کننده و مسکن نیز عمل می نماید و همینطور درمانی برای سرطان می باشد. با این وجود این دیدگاه، مخالفان بسیاری به ویژه پادشاه جیمز اول انگلیس داشت.
بعد از وارد شدن تنباکو به اروپا، استعمال دخانیات و کشت آن خیلی سریع در دیگر قسمت های جهان رواج یافت. با شروع شدن قرن هفدهم توتون و تنباکو در هند، چین، ژاپن، آسیای جنوبی شرقی، خاورمیانه و آفریقای غربی کشت می شده است.
