قلیان چیست؟

قلیان وسیله ای است که برای کشیدن تنباکو مورد استفاده قرار میگیرد که آن از طریق آب سرد یا شیر رد میشود.

تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویر از قلیانی را که هنرمندان ایرانی کشیده‌اند، توسط رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس کشیده شده که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری می‌زیسته‌ است.

اجزاء قلیان

قلیون به صورت سنتی از چندین جز تشکیل شده که شامل اجزای زیر است.

• بادگیر
• سرقلیان، آتشدان؛ محل قرارگیری تنباکو و زغال.
• میانه که می‌تواند فلزی باشد یا از چوب ساخته شده باشد.
• میلاب
• نی پیچ یا شلنگ
• کوزه (یا قُلک) که منبع آب است و می‌تواند به اشکال مختلف باشد از جمله به شکل نارگیل، یا به شکل ساده. جنس آن نیز می‌تواند فلز، سفال، شیشه یا کریستال یا برنج باشد

گرایش مردم ایران به قهوه‌خانه‌ها مدتی است بیشتر شده است و 37 درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کرده‌اند، کشیدن آن در سفره خانه‌های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان نیز قلیون مصرف می‌کنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.

قلیان می تواند خطر ابتلا به بیماری های قلبی و گردش خون را افزایش دهد زیرا معمولاً حاوی مواد شیمیایی مضر است. گاهی اوقات، آن ها همان مواد شیمیایی مورد استفاده در تنباکوی سیگار هستند که بسیار مضر هستند.

استفاده صحیح از قلیان ضرری به بدن انسان نمی رساند و برای ریه ها مفید است. برای اینکه از فواید آن برای ریه ها استفاده کنید، در مخزن شیشه ای عرق نعنا یا عرقیات آرام بخش یا مقوی ریه بریزید و بخارات آن را استنشاق نمایید و وارد ریه ها کنید.

در گذشته به جای تنباکو، شنگرف (یک ماده معدنی)  قرار می دادند و با استنشاق آن بیماری سیفلیس را درمان می کردند .